آغاز به کار رسمی کمیته حُسن نیت در اوایل جنگ تحمیلی (1359 ش)
براساس پیشنهاد وزرای امور خارجه سازمان کنفرانس اسلامی و موافقت اجلاس سران، کمیته حسن نیت با هدف پایان دادن به جنگ عراق و ایران از طرق صلحآمیز به وجود آمد.
این کمیته که بعدها نام خود را به کمیته صلح تغییر داد و از رؤسای جمهوری برخی کشورهای اسلامی تشکیل شده بود، با انجام سفرهایی به تهران و بغداد، آخرین نظریات دو کشور متخاصم را دریافت میکرد و پس از جمعبندی این نظریات، نشستهایی را ترتیب میداد.
در نهایت تصمیمات این کمیته درچارچوب قطعنامه و یا بیانیه صادر و اعلام میشد. اولین سفر کمیته حسن نیت به تهران و بغداد در تاریخ 10 اسفند 1359 صورت گرفت و پس از پایان این سفر، اولین طرح خود را ارایه نمود که در آن به احترام کامل به تمامیت ارضی، عدم تصرف اراضی با اعمال زور، همچنین آتشبس میان ایران و عراق و نیز عقبنشینی و چگونگی استفاده طرفین از آبراه شطّ العرب اشاره شده بود.
در این طرح، همچنین پیشبینی شده بود که ناظران نظامی سازمان کنفرانس اسلامی بر آتش بس و عقب نشینی نظارت کنند. در این میان، جمهوری اسلامی ایران، پیش شرط هرگونه آتش بس را عقبنشینی مزدوران بعث عراق به مرزهای بین المللی و معرفی آغازگر جنگ عنوان نمود که با مخالفت عراق، این طرح و طرحهای بعدی کمیته صلح، راه به جایی نبردند.
سرانجام کار کمیته صلح پس از نه سفر و ارایه شش طرح صلح، و در حالی که وضعیت جبههها به نفع ایران بود، در بیستم آبان 1365ش در جدّه عربستان بدون دسترسی به نتیجه مطلوب پایان پذیرفت.